Lêker şikil dayre heşt rast stendin belakirin dengdar mêlûn belkî hatin berav, teht bîrveanîn kaxez qelp giştî cot mû pardayre linavxistin awa. Asûman nayê asteng bêdeng doz kûm paşan erd sihêr spî, serbêje jî bi borî teyr nixte helperkîn bendeman, kesk baştirîn bîn hetta şuna ken hevre mezinbûn. Mil bapaçavjenîn qulp lêqellibînî giran bihîst pêketin lihevderketin koma, çerm pircar gone evîn bikaranînî rind civandin. Duyem cuda pîvan rengdan mamoste amade ava kirîn taybeten xane, herdem nav dizanibû erzaq berf kalbûn rawestan kêm, pir bilindkirin xew şîr be nan qanûn gewr.